| Węgierski epizod 1464 - 1490 Śląsk pod panowaniem Węgier |
| Na początku 1465 r. król czeski odmówił przybycia do Rzymu, gdzie miał przysiąc rezygnację ze swoich husyckich poglądów. w opdowiedzi na to papież ekskomunikował króla Jerzego, a na wieść o tym katoliccy magnaci czescy utworzyli w Zielonej Górze antyheretycką wspólotę skierowaną przeciwko Jerzego, do której przyłączyli się: Wrocław, Baltazar książę żagański oraz Mikołaj książę opolski. Dało to początek nowemu śląskiemu związkowi antypodbieradzkiemu. Króla Jerzego poparli Jan II książę żagański oraz książęta oleśniccy. Wrocław zaproponował objęcie tronu czeskiego królowi Polski Kazimierzowi IV Jagiellończykowi, który uzyskał nawet poparcie papieża Pawła II. Jagiellończyk chwilowo odroczył decyzję, a papież 23 XII 1466 r. obłożył Jerzego jeszcze raz ekskomuniką, a poddanych zwolnił z przysięgi posłuszeństwa. Jeszcze w grudniu tego roku odbył się kolejny zjazd książąt śląskich, którzy postanowili nowego kandydata do tronu czeskiego w związku z wahaniami króla polskiego. Zdecydowano się na króla węgierskiego Macieja Korwina, zięcia Jerzego, któremu zawdzięczał koronę. Maciej wyraził zgodę, a stany czeskie w obecności legata papieskiego Rudolfa 8 V 1468 r. w Ołomuńcu okrzyknęły go królem Czech. Nowego króla poparł Wrocław, który złożył mu hołd. Hołd złożyła mu też częśc książąt śląskich na czele z Baltazarem żagańskim. Król Jerzy zadał sobie sprawę, że przekazanie praw do tronu synom jest niemożliwe. Zdecydował się na przekazanie sukcesji Jagiellonom, a sejm czeski w czerwcu 1469 r. wybrał Władysława Jagiellończyka na następcę Jerzego z Podbieradów. Król Jerzy zmarł 22 III 1471 r. |