O Śląsku piszą Gdzie można znaleźć inforormacje o D I G Śląsku

A wracając do off topu Polityczne zerwanie przez Śląsk więzów z państwem polskim nie oznaczało oczywiście tego, iż polskość przestała tutaj być obecna. W zawartej w 1334 r. przez rycerstwo i misata ziemi głogowskiej konfederacji w sprawie ścigania rozbojów pojawiło się określenie "Polacy i Niemcy" "Polen und Ducze", z czego jasno wynikało, że mieszkańcy Dolnego Śląska traktowali siebie samych jak zbiorowość Polaków(autochtonów) i Niemców (przyjezdnych). - Dalej. Luksemburgowie - królowie czescy, chcieli widzieć Dolny Śląsk w obrębie Korony Czeskiej jako integralną całość. W terminologii stosowanej w czeskiej kancelarii królewskiej zarówno księstwa dolnośląskie jak i górnoślaskie były w niej traktowane jako położone "w Polsce" lub w "Królestwie Polskim", co należy rozumieć nie jako termin wskazujący na przynależność polityczną, lecz jako łatwo kojarzone pojęcie geograficzne. Taka terminologia pojawiała się nie tylko w dokumentach dotyczących wewnętrznych spraw Śląska, jak np. w akcie pokoju krajowego z 1347 r., w którym Piastów Śląskich określono jako "książąt z krain Polski" (duces in partibus Poloniae" a Śląsk potraktowano jako jedną całość. Spotykamyy ją takze w dokumentach najwyższej rangi, jak w podstawowym zbiorze prawnym Królestwa Czeskiego znanym jako "Maiestas Carolina" wydanym przez Karola IV w 1346 r., gdzie czytamy, że wśród ośrodków, które nie mogą być "w żaden sposób sprzedane ani też zamienione, znajdują się mianowicie ośrodki te w Polsce, czetry miasta: " Wrocław, Środa Śląska, Głogów oraz dwa grody, to jest Sobótka i Góra. Ten sposób myślenia obserwowany był również na samym Śląsku, gdzie najważniejsza średniowieczna kronika opisująca dzieje książąt śląskich, spisana w latach 80 - tych XIV wieku przez Piotra z Byczyny na zamówienie księcia legnicko-brzeskiego Ludwika I, została zaytułowana Kronika książąt polskich.

  PRZEJDŹ NA FORUM