PROJEKT USTAWY O SAMORZĄDZIE WOJEWóDZKIM
organy, kompetencje itp.
albo osobami pełniącymi funkcje kierownicze w podmiocie
pozostającym z przedsiębiorcą w stosunku zależności.
3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy nabycia przedmiotu lub usługi dostępnych w ramach publicznej oferty, a także nie dotyczy przedmiotów zwyczajowo wykorzystywanych w celach reklamowych i promocyjnych oraz nagród przyznawanych w konkursach na działalność artystyczną.
Zarząd województwa
Art. 58
1. Zarząd województwa jest organem wykonawczym województwa.
2. Zarząd województwa składa się z wojewody województwa i sekretarzy:
1) Sekretarz ds. Wewnętrznych i Administracji,
2) Sekretarz ds. Wymiaru Sprawiedliwości,
3) Sekretarz ds. Edukacji i Kultury,
4) Sekretarz ds. Finansów (Skarbnik - główny księgowy budżetu województwa),
5) Sekretarz ds. Gospodarki i Komunikacji,
6) Sekretarz ds. Rolnictwa i Leśnictwa,
7) Sekretarz ds. Pracy i Opieki społecznej,
3. W skład Zarząd województwa mogą być powołani wicewojewodowie, jednak nie więcej niż dwóch.
4. Wojewoda i wicewojewodowie mogą pełnić także funkcje sekretarza.
5. Członkiem zarządu województwa nie może być osoba, która nie jest obywatelem polskim.
6. Członkostwa w zarządzie województwa nie można łączyć z członkostwem w organie innej jednostki samorządu terytorialnego oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła.
7. Uchwały zarządu województwa zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu zarządu w głosowaniu jawnym, chyba że przepisy statutu województwa stanowią inaczej.
8. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos wojewody województwa.

Art. 59
1. Sejmik województwa wybiera zarząd województwa, w tym wojewodę województwa, w ciągu 14 dni od dnia pierwszego posiedzenia sejmiku województwa lub przyjęcia dymisji poprzedniego zarządu województwa.
2. Sejmik województwa wybiera wojewodę województwa bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym.
3. Sejmik województwa wybiera członków zarządu na wniosek wojewody zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym.
4. Wojewoda, wicewojewodowie i pozostali członkowie zarządu województwa mogą być wybrani spoza składu sejmiku województwa.
5. Do członków zarządu województwa wybranych spoza składu sejmiku województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 46 ust. 1 i 2.
Art. 60
1. Jeżeli sejmik województwa nie dokona wyboru zarządu województwa w terminie określonym w art. 59 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa.
2. Informację o rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust.1 marszałek sejmiku województwa podaje do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu i ogłasza, w formie obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
3. Po rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe.
4. Do czasu wyboru zarządu przez nowy sejmik Prezes Rady Ministrów, powierza mu dalsze sprawowanie obowiązków do czasu powołania nowego wojewodę i zarządu.
5. Jeżeli sejmik województwa wybrany w wyniku wyborów przedterminowych, o których mowa w ust. 3, nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 59 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu sejmiku podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2.
6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyboru sejmiku województwa na kolejną kadencję oraz wyboru zarządu województwa zadania i kompetencje organów samorządu województwa przejmuje komisarz rządowy ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.
Art. 61
1. Uchwała sejmiku województwa w sprawie nieudzielenia zarządowi województwa absolutorium jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu województwa, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd województwa został odwołany z innej przyczyny.
1a. Uchwałę w sprawie absolutorium sejmik województwa podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa.
2. Sejmik województwa rozpoznaje sprawę odwołania zarządu województwa z przyczyny określonej w ust. 1 na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium.
3. Sejmik województwa, po zapoznaniu się z wnioskiem komisji rewizyjnej i opinią regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały sejmiku województwa o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium, może odwołać zarząd województwa większością co najmniej połowy głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym.
Art. 62
1. Sejmik województwa może odwołać wojewodę województwa z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu sejmiku i wskazujący imiennie kandydata na wojewodę województwa.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny
odwołania oraz podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną.
3. Odwołanie wojewody województwa następuje większością ustawowej liczby składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania sejmik województwa przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie wojewody województwa nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od poprzedniego głosowania.
4. Odwołanie wojewody województwa albo złożenie przez niego rezygnacji jest, odpowiednio, równoznaczne z odwołaniem całego zarządu województwa albo złożeniem rezygnacji przez cały zarząd województwa.
5. Sejmik województwa może na uzasadniony wniosek wojewody województwa odwołać poszczególnych członków zarządu zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym.
Art. 63
1. W przypadku złożenia rezygnacji przez wojewodę województwa jej przyjęcie następuje zwykłą większością głosów.
2. W przypadku rezygnacji wojewody województwa sejmik województwa na najbliższej sesji podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji całego zarządu.
3. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 2, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyła się sesja sejmiku województwa, o której mowa w ust. 2.
Art. 64
1. W przypadku odwołania albo rezygnacji całego zarządu sejmik województwa dokonuje wyboru nowego zarządu w trybie, o którym mowa w art. 59, odpowiednio, w ciągu 14 dni od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 14 dni od dnia odwołania albo od dnia przyjęcia rezygnacji, przepisy art. 60 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku odwołania członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym, sejmik województwa dokonuje wyboru nowego członka zarządu w terminie 7 dni od dnia odwołania.
3. Odwołany zarząd województwa lub jego poszczególni członkowie pełnią dotychczasowe
obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu lub poszczególnych jego członków. Sejmik województwa może zwolnić członka zarządu z tego obowiązku.
4. Przepis ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia rezygnacji przez cały zarząd.
Art. 65
1. W przypadku złożenia rezygnacji z członkostwa w zarządzie przez członka niebędącego
jego przewodniczącym, sejmik województwa podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i zwolnieniu z pełnienia obowiązków członka zarządu zwykłą większością głosów, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia złożenia rezygnacji.
2. Niepodjęcie przez sejmik województwa uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia, w którym powinna być podjęta uchwała.
3. W przypadku złożenia rezygnacji przez członka zarządu niebędącego jego przewodniczącym wojewoda województwa obowiązany jest, najpóźniej w ciągu 7 dni
od dnia przyjęcia rezygnacji lub upływu okresu, o którym mowa w ust. 2, przedstawić sejmikowi województwa nową kandydaturę na członka zarządu.
Art. 66
1. Zarząd województwa wykonuje zadania należące do samorządu województwa, nie zastrzeżone na rzecz sejmiku województwa i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych.
2. Do zadań zarządu województwa należy w szczególności:
1) wykonywanie uchwał sejmiku województwa,
2) gospodarowanie mieniem województwa, w tym wykonywanie praw z akcji i udziałów posiadanych przez województwo,
3) przygotowywanie projektu i wykonywanie budżetu województwa,
4) przygotowywanie projektów strategii rozwoju województwa, planu zagospodarowania przestrzennego i regionalnych programów operacyjnych oraz ich wykonywanie,
5) organizowanie współpracy ze strukturami samorządu regionalnego w innych krajach i z międzynarodowymi zrzeszeniami regionalnymi,
6) kierowanie, koordynowanie i kontrolowanie działalności wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym powoływanie i odwoływanie ich kierowników,
7) uchwalanie regulaminu organizacyjnego urzędu wojewódzkiego.
3. Zasady i tryb działania zarządu województwa określa statut województwa.
Art. 67
Po upływie kadencji sejmiku województwa zarząd województwa działa do dnia wyboru nowego zarządu województwa.
Art. 68
1. Wojewoda województwa organizuje pracę zarządu województwa i urzędu wojewódzkiego, kieruje bieżącymi sprawami województwa oraz reprezentuje województwo na zewnątrz.
2. W sprawach nie cierpiących zwłoki, związanych z bezpośrednim zagrożeniem interesu publicznego, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu oraz w sprawach mogących spowodować znaczne straty materialne wojewoda województwa podejmuje niezbędne czynności należące do właściwości zarządu województwa. Czynności podjęte w tym trybie wymagają przedstawienia do zatwierdzenia na najbliższym posiedzeniu zarządu województwa.
3. Wojewoda województwa jest kierownikiem urzędu wojewódzkiego, zwierzchnikiem służbowym pracowników tego urzędu i kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych.
Art. 69
1. Zarząd województwa wykonuje zadania województwa przy pomocy urzędu wojewódzkiego i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych lub
wojewódzkich osób prawnych.
2. Status prawny pracowników samorządu województwa określa odrębna ustawa.
Art. 70
1. Decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje wojewoda województwa, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
2. Wojewoda województwa może upoważnić wicewojewodów, pozostałych członków zarządu województwa, pracowników urzędu wojewódzkiego oraz kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych do wydawania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust.1.
2a. Decyzje wydane przez zarząd województwa w sprawach z zakresu administracji publicznej podpisuje wojewoda. W decyzji wymienia się imiona i nazwiska członków zarządu, którzy brali udział w wydaniu decyzji.
3. Od decyzji, o których mowa w ust.1, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, a w sprawach powierzonych na podstawie porozumienia z wojewodą - do właściwego ministra.
4. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla organów samorządu województwa, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędzie wojewódzkim w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą.
Rozdział 5
Mienie samorządu województwa
Art. 71
1. Mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.
2. Wojewódzkimi osobami prawnymi, poza województwem, są samorządowe jednostki
organizacyjne, którym ustawy przyznają wprost taki status, oraz te osoby prawne, które mogą być tworzone na podstawie odrębnych ustaw wyłącznie przez województwo.
3. Województwo jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia województwa nie należącego do innych wojewódzkich osób prawnych.
Art. 72
Nabycie mienia województwa następuje na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym i innych ustawach, a także w drodze przekazania mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Art. 73
1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego realizacji zadań województwa, w szczególności określonych w art. 32, następuje na podstawie decyzji administracyjnej wojewody wydawanej z urzędu, z zastrzeżeniem art. 74.
2. Organem odwoławczym od decyzji, o której mowa w ust.1, jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa.
3. Nabycie mienia jest nieodpłatne i następuje z dniem, w którym decyzja o jego przekazaniu stała się ostateczna.
Art. 74
1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego wykonywaniu zadań gospodarczych przekraczających zakres użyteczności publicznej, może nastąpić na wniosek zarządu województwa, jeżeli mienie to służyć ma realizacji strategii rozwoju województwa i regionalnych programów operacyjnych, z wyłączeniem mienia przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia.
2. Przekazanie mienia określonego w ust. 1 następuje nieodpłatnie, w trybie właściwym
dla przenoszenia nabywanych praw, z tym że przekazanie własności i innych praw do rzeczy następuje na podstawie ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.
3. Odmowa przekazania mienia, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze ostatecznej
decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.
Art. 75
1. Nabycie przekazywanego mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych następuje wraz z obciążeniami, które powinny być ujawnione w decyzji o przekazaniu.
2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez województwo.
Art. 76
Przekazanie mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu
państwowych osób prawnych województwu jest wolne od podatków i opłat.
Art. 77.
Do postępowania w sprawie przekazania mienia, w drodze decyzji, stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 78
1. Ostateczna decyzja o przekazaniu województwu praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej, stanowi podstawę wpisu w księdze.
2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych.
Art. 79
Prawa majątkowe województwa, nie należące do innych wojewódzkich osób prawnych,
wykonuje zarząd województwa.
Art. 80
1. Kierownicy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zarząd województwa.
2. Do czynności przekraczających zakres pełnomocnictwa wymagana jest zgoda, w formie uchwały, zarządu województwa.
Art. 81
1. Oświadczenia woli w imieniu województwa składa wojewoda województwa wraz z członkiem zarządu województwa, chyba że statut województwa stanowi inaczej.
2. Sejmik województwa może udzielić wojewodzie upoważnienia do składania jednoosobowo oświadczeń woli, innych niż przewidywane w statucie województwa.
3. Czynność prawna, z której wynika zobowiązanie pieniężne, wymaga do jej skuteczności
kontrasygnaty głównego księgowego budżetu województwa lub osoby przez niego upoważnionej.
4. Sekretarz ds. Finansów, który odmówi kontrasygnaty, dokonuje jej jednak na pisemne polecenie wojewody województwa, informując równocześnie o tym sejmik województwa oraz regionalną izbę obrachunkową.
5. Zarząd województwa może upoważnić pracowników urzędu wojewódzkiego do składania oświadczeń woli związanych z prowadzeniem bieżącej działalności województwa.
Art. 82
1. Wojewódzkie osoby prawne samodzielnie decydują, w granicach ustaw, o sposobie
wykonywania należących do nich praw majątkowych, z tym że nieodpłatne rozporządzenie mieniem oraz zbycie:
1) nieruchomości służącej do powszechnego użytku lub bezpośredniego zaspokajania
potrzeb publicznych,
2) przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą - wymaga zgody, w formie uchwały, zarządu województwa.
2. Zgody zarządu województwa wymaga także zmiana przeznaczenia składników mienia określonego w ust. 1 pkt 1 i 2.
3. Uchwały zarządu województwa, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają nadzorowi, o którym mowa w rozdziale 7 ustawy.
Art. 83
1. W przypadku zbycia przez województwo lub inną wojewódzką osobę prawną przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą Skarbowi Państwa przysługuje prawo pierwokupu lub wykupu wykonywane na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.
2. Mienie nabyte nieodpłatnie od Skarbu Państwa podlega, w przypadkach określonych w ust. 1, zwrotowi na jego rzecz, jeżeli uprawniony organ państwowy wystąpi z żądaniem zwrotu.
Art. 84
Województwo nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych wojewódzkich osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne wojewódzkie osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania województwa.
Rozdział 6
Finanse samorządu województwa
Art. 85
1. Budżet województwa jest podstawą samodzielnej gospodarki finansowej województwa.
2. Budżet województwa jest planem finansowym obejmującym:
1) planowane dochody i wydatki województwa,
2) źródła sfinansowania deficytu budżetowego,
3) przeznaczenie nadwyżki budżetowej,
4) wydatki związane z wieloletnimi programami, w tym w szczególności inwestycyjnymi, z wyodrębnieniem wydatków na finansowanie każdego z programów.
Art. 86
Zamieszczenie w budżecie województwa wydatków na określone cele nie stanowi podstawy zobowiązań wobec osób trzecich oraz roszczeń osób trzecich wobec województwa.
Art. 87
1. Budżet województwa jest uchwalany jako część uchwały budżetowej na rok kalendarzowy,
zwany dalej „rokiem budżetowym”.
2. Sejmik województwa ustala tryb prac nad projektem uchwały budżetowej, określając
w szczególności:
1) terminy obowiązujące w toku prac nad projektem budżetu województwa,
2) obowiązki wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych w toku
prac nad projektem budżetu województwa,
3) wymaganą przez sejmik województwa szczegółowość projektu,
4) materiały informacyjne, które zarząd województwa powinien przedstawić sejmikowi województwa, przedkładając projekt uchwały budżetowej.
Art. 88
1. Uchwała budżetowa województwa składa się z budżetu województwa, ustaleń dotyczących spraw, które, na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, pozostawiono do uchwały sejmiku województwa, oraz spraw wskazanych przez sejmik województwa w uchwale, o której mowa w art. 87 ust. 2.
2. Uchwała budżetowa może obejmować wydatki na wieloletnie programy inwestycyjne, jeżeli:
1) dla każdego programu wieloletniego zostały przez sejmik województwa odrębnie
określone:
a) nazwa programu, jego cel i zadania, które będą finansowane z budżetu województwa,
b) jednostka organizacyjna wykonująca program lub też koordynująca wykonywanie programu,
c) okres realizacji programu i łączne nakłady finansowe,
d) wysokość wydatków w poszczególnych latach realizacji programu,
2) kolejne uchwały budżetowe będą obejmować nakłady na uruchomiony program
w wysokości umożliwiającej jego terminowe zakończenie,
3) zmiana kwot wydatków na realizację programu może być wyłącznie skutkiem
odrębnych uchwał sejmiku województwa zmieniających zakres wykonywania tego programu lub wstrzymujących jego wykonywanie.
Art. 89
1. Uchwałę budżetową województwa podejmuje się przed rozpoczęciem roku budżetowego.
2. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie wskazanym w ust. 1, do czasu uchwalenia budżetu przez sejmik województwa, jednak nie później niż do 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu przedłożony sejmikowi województwa.
4. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym,
sejmik województwa może uchwalić prowizorium budżetowe województwa na okres objęty prowizorium budżetowym państwa.
Art. 90
1. Opracowanie i przedstawienie do uchwalenia projektu budżetu województwa, a także inicjatywa w sprawie zmian tego budżetu, należą do wyłącznej kompetencji zarządu województwa.
2. Zarząd województwa przygotowuje i przedstawia sejmikowi województwa, nie później niż 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy:
1) projekt budżetu województwa uwzględniający zasady ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1, oraz ustalenia sejmiku województwa, o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3,
2) projekt ustaleń uchwały budżetowej, o których mowa w art. 88 ust. 1,
3) materiały informacyjne określone przez sejmik województwa w uchwale budżetowej.
3. Bez zgody zarządu województwa sejmik województwa nie może wprowadzić w projekcie budżetu województwa zmian powodujących zwiększenie wydatków i jednoczesne zwiększenie deficytu projektowanego budżetu województwa albo zmian powodujących zwiększenie przewidywanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia nowych źródeł dochodów.
Art. 91
1. Dochody własne stanowią zasadnicze źródło finansowania zadań województwa.
2. Dochodami własnymi województwa są:
1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości określonej odrębną ustawą,
2) dochody z majątku województwa,
3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa,
4) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe województwa oraz wpłaty innych wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych,
5) odsetki za nieterminowe przekazywanie udziałów, o których mowa w pkt 1,
6) inne dochody własne uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów.
3. Przekazanie województwu, w drodze ustawy, nowych zadań wymaga zapewnienia koniecznych środków finansowych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 6.
Art. 92
Dochodami województwa mogą być:
1) subwencja wyrównawcza z budżetu państwa,
2) dotacje celowe z budżetu państwa i państwowych funduszy celowych na zadania wykonywane przez województwo,
3) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organami administracji rządowej,
4) dotacje celowe z budżetów gmin lub powiatów na zadania z zakresu tych jednostek samorządu terytorialnego wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organem gminy lub powiatu,
5) inne wpływy uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 93
Wysokość łącznej kwoty subwencji wyrównawczej oraz zasady i kryteria jej rozdziału określa odrębna ustawa.
Art. 94
1. Za prawidłowe wykonanie budżetu województwa odpowiada zarząd województwa.
2. Zarządowi województwa przysługuje wyłączne prawo:
1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa,
2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa,
3) dokonywania wydatków budżetowych,
4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie województwa,
5) dysponowania rezerwami budżetu województwa,
6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą.
Art. 95
1. Zasady zaciągania przez organ samorządu województwa kredytów i pożyczek na pokrywanie występujących w ciągu roku budżetowego niedoborów lub na sfinansowanie
wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych rocznych dochodach określa odrębna ustawa.
2. Zasady emisji obligacji województwa określa odrębna ustawa.
Art. 96
Gospodarka środkami finansowymi znajdującymi się w dyspozycji samorządu województwa
jest jawna. Wymóg jawności jest spełniany między innymi przez:
1) zachowanie jawności debaty budżetowej,
2) opublikowanie uchwały budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu województwa,
3) przedstawianie pełnego wykazu kwot dotacji celowych udzielanych z budżetu województwa.
Art. 97
Dyspozycja środkami pieniężnymi województwa jest oddzielona od jej kasowego
wykonania.
Rozdział 7
Nadzór nad działalnością samorządu województwa
Art. 98
1. Nadzór nad działalnością samorządu województwa sprawuje Prezes Rady Ministrów, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa.
2. Organy nadzoru mogą wkraczać w działalność województwa tylko w przypadkach
określonych ustawami.
Art. 99
Nadzór nad wykonywaniem zadań województwa jest sprawowany na podstawie kryterium
zgodności z prawem.
Art. 100
Organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania województwa, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych.
Art. 101
1. Jeżeli prawo uzależnia ważność rozstrzygnięcia organu samorządu województwa od jego zatwierdzenia, uzgodnienia lub zaopiniowania przez inny organ, zajęcie stanowiska przez ten organ powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego rozstrzygnięcia lub jego projektu, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni, jeżeli zatwierdzenie, uzgodnienie lub zaopiniowanie wymagane jest od organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.
3. Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie zajmie stanowiska w sprawie, rozstrzygnięcie
uważa się za przyjęte w brzmieniu przedłożonym przez województwo, z upływem terminu określonego w ust. 1 lub 2.
4. Do zatwierdzania, uzgadniania lub opiniowania przez organy samorządu województwa rozstrzygnięć innych organów przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.
Art. 102
Wojewoda województwa przedstawia Prezesowi Rady Ministrów uchwały sejmiku województwa oraz uchwały zarządu województwa podlegające nadzorowi w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. W tym samym terminie wojewoda województwa przedstawia regionalnej izbie obrachunkowej uchwały objęte zakresem nadzoru izby.
Art. 103
1. Uchwała organu samorządu województwa sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały w trybie określonym w art. 102.
2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały lub w toku tego postępowania, może wstrzymać jej wykonanie.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.
4. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
5. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa.
6. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
Art. 104
1. Stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu samorządu województwa
wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa w zakresie objętym stwierdzeniem nieważności, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.
Art. 105
W przypadku złożenia przez organ samorządu województwa skargi na rozstrzygnięcie
nadzorcze, sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia skargi do sądu.
Art. 106
1. Po upływie terminu wskazanego w art. 103 ust. 1, organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu samorządu województwa. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu.
Art. 107
1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu samorządu województwa po upływie jednego roku od dnia jej podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały w terminie określonym w art. 102, albo jeżeli uchwała jest aktem prawa miejscowego.
2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o niezgodności uchwały z prawem. Uchwała taka traci moc prawną z dniem orzeczenia o jej niezgodności z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio.
Art. 108
1. W razie powtarzającego się naruszenia przez sejmik województwa Konstytucji lub ustaw, Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może w drodze uchwały rozwiązać sejmik województwa. Rozwiązanie sejmiku województwa równoznaczne jest z rozwiązaniem wszystkich organów samorządu województwa. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej wyznacza wówczas osobę, która do czasu wyborów nowych organów samorządu województwa pełni funkcję tych organów.
2. Jeżeli powtarzającego się naruszenia Konstytucji lub ustaw dopuszcza się zarząd województwa, Prezes Rady Ministrów wzywa sejmik województwa do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu województwa. W razie rozwiązania zarządu, do czasu wyboru nowego zarządu, funkcje zarządu pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów.
Art. 109
1. W razie nie rokującego szybkiej poprawy i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy samorządu województwa Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, może zawiesić organy samorządu województwa i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do 2 lat, nie dłużej jednak niż do wyboru zarządu województwa przez sejmik województwa nowej kadencji.
2. Ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu
zarzutów organom samorządu województwa i wezwaniu ich do niezwłocznego przedstawienia programu poprawy sytuacji województwa.
3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów .
4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencje organów samorządu
województwa z dniem powołania.
Art. 110
1. Rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące województwa, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 108 ust. 2 i art. 109 ust. 1, a także stanowisko zajęte w trybie art. 101, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia.
2. Do złożenia skargi jest uprawnione województwo. Podstawą wniesienia skargi
jest uchwała sejmiku województwa.
2a. Do złożenia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego, dotyczące uchwały sejmiku województwa, doręczone po upływie kadencji sejmiku, uprawniony jest sejmik województwa następnej kadencji w terminie 30 dni od dnia wyboru marszałka sejmiku.
3. Do złożenia skargi uprawnione jest województwo, którego interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała organu, który podjął uchwałę lub którego dotyczy rozstrzygnięcie
nadzorcze.
4. Rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne po upływie terminu przewidzianego
na wniesienie skargi albo z dniem oddalenia skargi lub odrzucenia jej przez sąd.
Art. 111
Postępowania sądowe, o których mowa w art. 103 i 110, są wolne od opłat sądowych.
Art. 112
Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy samorządu województwa. Kontrolę instancyjną w tym zakresie oraz nadzór pozainstancyjny i kontrolę sprawowaną przez sąd określają przepisy odrębne.
Art. 113
W sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie stosuje się przepisów art. 52 § 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Rozdział 8
Akty prawa miejscowego stanowionego przez samorząd województwa
Art. 114
1. Na podstawie tej ustawy oraz na podstawie upoważnień udzielonych w innych ustawach i w ich granicach sejmik województwa stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części.
2. Marszałek sejmiku województwa podpisuje akty prawa miejscowego, przyjęte przez sejmik województwa, niezwłocznie po ich uchwaleniu i kieruje je do publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
3. Publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym podlega także uchwała budżetu województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa.
4. Zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego oraz wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych.
Art. 115
1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu samorządu województwa, który wydał przepis, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił.
4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym.
Art. 116
1. Przepisy art. 115 stosuje się odpowiednio, gdy organ samorządu województwa nie
wykonuje czynności nakazanych prawem albo, przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne, narusza prawa osób trzecich.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego.
Rozdział 9
Administracja rządowa w województwie

Art. 117
1. Jeśli wykonywanie ustaw jest sprawą województwa, reguluje on organizację władz i postępowanie administracyjne, o ile ustawy za zgodą Senatu nie stanowią inaczej.
2. Rada Ministrów może za zgodą Senatu wydawać powszechne przepisy administracyjne.
3. Rada Ministrów sprawuje nadzór nad zgodnym z obowiązującym prawem wykonywaniem ustaw przez województwo. Rada Ministrów może w tym celu wysyłać pełnomocników do Zarządu województwa za jego zgodą, w przypadku odmowy wyrażenia przez zarząd województwa zgody, za zgodą Senatu - także do władz podległych.
4. Jeśli braki, które Rada Ministrów stwierdzi przy wykonywaniu ustaw w województwie, nie zostaną usunięte, wówczas Senat na wniosek Rady Ministrów lub województwa ustala, czy dane województwo naruszyło prawo. Od uchwały Senatu przysługuje odwołanie do Trybunału Konstytucyjnego.
5. W celu wykonania ustaw Rada Ministrów może zostać upoważniona przez ustawę, wymagającą zgody Senatu, do wydawania w specjalnych przypadkach konkretnych instrukcji. Kierowane są one do wojewody, chyba że Rada Ministrów uzna dany przypadek za pilny.
Art. 118
1. Jeśli województwo wykonuje ustawy na zlecenie Rady Ministrów, organizacja władz jest sprawą województwa, o ile ustawa za zgodą Senatu nie stanowi inaczej.
2. Rada Ministrów może za zgodą Senatu wydawać powszechne przepisy administracyjne. W porozumieniu z Radą Ministrów powinni być mianowani kierownicy władz szczebla średniego.
3. Wojewoda podlega instrukcją Rady Ministrów. Instrukcje powinny być kierowane do wojewody, chyba że Rada Ministrów uzna to za pilne. Wojewoda zapewnia wykonywanie instrukcji.
4. Nadzór Rady Ministrów dotyczy legalności i celowości wykonania. W tym celu Rada Ministrów może żądać sprawozdania i przedłożenia akt oraz wysyłać pełnomocników do wszystkich władz.
Art. 119
1. Na terytorium województwa administrację rządową wykonują, o ile nie są ustanowione odrębne organy:

1) wojewoda i jemu podległe organy wojewódzkie;
2) organy rządowej administracji zespolonej w województwie, w tym kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży;
3) organy niezespolonej administracji rządowej;
5) starosta, jeżeli wykonywanie przez niego zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw;
6) inne podmioty, jeżeli wykonywanie przez nie zadań administracji rządowej wynika z odrębnych ustaw.
2. Ustawy określają, jakie działania wykonawcze powierza się władzą Rzeczpospolitej. Ustawy te mogą być uchwalone tylko za zgodą Senatu.
3. Jeśli w danym województwie w sprawach bezpośredniej administracji rządowej konieczne jest podjęcie środków zapobiegających oczywistym, nieodwracalnym szkodom grożącym ogółowi w czasie, gdy najwyższe organy administracji rządowej z powodu siły wyższej nie są do tego zdolne, wojewoda stosuje takie środki w ich zastępstwie.
Art. 120
1. W sprawach pośredniej administracji rządowej wojewoda jest związany wytycznymi i poleceniami Rady Ministrów oraz poszczególnych ministrów, jest zobowiązany zapewnić realizację tych wytycznych, a także przedsiębrać środki znajdujące się w jego dyspozycji, jako organu we własnym zakresie działania województwa.
2. Przy ustalaniu swojego regulaminu pracy zarząd województwa może postanowić, że poszczególne grupy spraw pośredniej administracji rządowej, z uwagi na ich merytoryczny związek ze sprawami własnego zakresu działania województwa, będą prowadzone w imieniu wojewody przez sekretarza zarządu województwa . W takich sprawach odpowiedni sekretarze zarządu województwa są tak samo związani wytycznymi wojewody, jak ten jest związany wytycznymi Rady Ministrów albo poszczególnych ministrów.
3. Wydane w myśl ust. 1 wytyczne Rady Ministrów lub poszczególnych ministrów są, także w przypadkach określonych w ust. 2, kierowane do wojewody. Ten, o ile sam nie prowadzi odnośnych spraw pośredniej administracji rządowej, pod rygorem własnej odpowiedzialności jest zobowiązany przekazać bezzwłocznie i w niezmienionej postaci wytyczną na piśmie odpowiedniemu sekretarzowi zarządu województwa i nadzorować jej realizację. W razie niezastosowania się do wytycznych, pomimo podjęcia przez wojewodę wymaganych działań, także odpowiedni sekretarz zarządu województwa ponosi odpowiedzialność, zgodnie z art. 123.
4. W sprawach pośredniej administracji rządowej administracyjny tok instancji kończy się na wojewodzie, o ile wojewoda jest organem właściwym do podjęcia rozstrzygnięcia w drugiej instancji oraz o ile ustawa, wymagająca zgody Senatu, wyjątkowo z powodu znaczenia sprawy nie stanowi inaczej. Jeżeli wojewoda jest właściwy do rozstrzygania w pierwszej instancji, wówczas tok instancji w sprawach pośredniej administracji rządowej sięga do właściwego ministra, o ile ustawa, wymagająca zgody Senatu, nie stanowi inaczej.
Art. 121
W sprawach pośredniej administracji rządowej wojewoda ponosi odpowiedzialność przed Radą Ministrów, zgodnie z art. 123. Wyegzekwowaniu takiej odpowiedzialności wojewody nie stoi na przeszkodzie immunitet. Jest tak również w przypadku odpowiedzialności sekretarza zarządu województwa w sytuacji określonej w art. 120 ust. 3.
Art. 122
Spory między wojewodami oraz między wojewodą a członkiem Rady Ministrów lub centralnym organem administracji rządowej rozstrzyga Prezes Rady Ministrów.
Art. 123
1. Za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swego urzędowania, odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą:
1) wojewoda, wicewojewoda lub sekretarz zarządu województwa, z powodu naruszenia ustawy oraz niewykonywania rozporządzeń lub innych zarządzeń i wytycznych Rzeczypospolitej w sprawach pośredniej administracji rządowej, zaś przeciwko sekretarzowi zarządu województwa, także z powodu niewykonywania wytycznych wojewody - w drodze uchwały Rady Ministrów,
2) wojewoda, z powodu niestosowania się do wytycznych, o których mowa w art. 117 ust. 4 i art. 118 ust. 4 - w drodze uchwały Rady Ministrów,
3) sekretarz zarządu województwa, z powodu naruszenia ustawy, a także z powodu utrudniania korzystania z kompetencji określonych w art. 118 ust. 4 – w drodze uchwały Rady Ministrów lub Sejmu,
2. Jeśli Rada Ministrów skieruje oskarżenie w trybie ust. 1 pkt 1 tylko przeciwko wojewodzie lub wicewojewodzie i jeżeli okaże się, że stosownie do art. 120 ust. 2, w sprawach pośredniej administracji rządowej wina obciąża sekretarza zarządu województwa w rozumieniu ust. 1 pkt 1, Rada Ministrów może w każdym czasie, aż do wydania orzeczenia, rozszerzyć oskarżenie także na tego sekretarza zarządu województwa.
3. W wyroku skazującym Trybunał Stanu orzeka utratę urzędu, a w okolicznościach szczególnie obciążających także czasową utratę praw politycznych. Przy mniejszych naruszeniach prawa w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 Trybunał Stanu może ograniczyć się do stwierdzenia naruszenia prawa.
Art. 124
Oskarżenie przeciwko osobom wymienionym w art. 123 można także wnieść za czyny podlegające odpowiedzialności karno-sądowej, związane ze sprawowanym przez oskarżonego urzędem. W takim przypadku Trybunał Stanu jest wyłącznie właściwy. Przejmuje on postępowanie karne prowadzone przed powszechnymi sądami karnymi. Trybunał Stanu może w takich przypadkach stosować obok art. 123 ust. 3 także postanowienia ustaw karnych.
Rozdział 10
Wojewoda jako przedstawiciel Rady Ministrów
Art. 125
Wojewoda odpowiada za wykonywanie polityki Rady Ministrów w województwie, a w szczególności:
1) dostosowuje do miejscowych warunków cele polityki Rady Ministrów oraz, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach, koordynuje i kontroluje wykonanie wynikających stąd zadań;
2) zapewnia współdziałanie wszystkich organów administracji rządowej i samorządowej działających w województwie i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a także zapobiegania klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym zagrożeniom oraz zwalczania i usuwania ich skutków, na zasadach określonych w odrębnych ustawach;
3) dokonuje oceny stanu zabezpieczenia przeciwpowodziowego województwa, opracowuje plan operacyjny ochrony przed powodzią oraz ogłasza i odwołuje pogotowie i alarm przeciwpowodziowy;
4) wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa oraz zarządzania kryzysowego, wynikające z odrębnych ustaw;
5) przedstawia Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej, projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących województwa;
6) wykonuje inne zadania określone w odrębnych ustawach oraz ustalone przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów.
Art. 126
1. Wojewoda:
1) reprezentuje Radę Ministrów na uroczystościach państwowych i w czasie oficjalnych wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli państw obcych;
2) współdziała z właściwymi organami innych państw oraz międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych, na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych.
2. Wojewoda jest informowany o służbowym pobycie członków Rady Ministrów w województwie.
Art. 127
Wojewoda reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów.
Art. 128
1. Wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające w województwie, a w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 22 pkt 2, obowiązujące również organy samorządu terytorialnego. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra.
2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń.
3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom niezespolonej administracji rządowej i wystąpić z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu, przedstawiając jednocześnie stanowisko w sprawie.
Art. 129
1. Wojewoda w zakresie zadań administracji rządowej realizowanych w województwie ma prawo żądania od organów administracji rządowej działających w województwie bieżących informacji i wyjaśnień o ich działalności, w tym w sprawach prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.
2. Z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych tajemnic prawnie chronionych wojewoda ma prawo wglądu w tok każdej sprawy prowadzonej w województwie przez organy administracji rządowej, a także przez organy samorządu terytorialnego w zakresie zadań przejętych na podstawie porozumienia lub zadań zleconych.
Art. 130
1. Wojewoda może, w drodze decyzji administracyjnej, wstrzymać egzekucję administracyjną.
2. Wstrzymanie egzekucji administracyjnej, z zastrzeżeniem ust. 4, może nastąpić w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na czas określony, i może dotyczyć czynności każdego organu prowadzącego egzekucję administracyjną.
3. O wstrzymaniu egzekucji administracyjnej wojewoda informuje ministra właściwego w sprawie postępowania, w związku z którym toczy się egzekucja administracyjna.
4. Wstrzymanie przez wojewodę egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze pieniężnym może być dokonane w odniesieniu do tej samej należności tylko jednorazowo, na okres nie dłuższy niż 30 dni.
5. O wstrzymaniu egzekucji administracyjnej, o której mowa w ust. 4, wojewoda niezwłocznie zawiadamia również ministra właściwego do spraw finansów publicznych, z podaniem przyczyny jej wstrzymania.
Rozdział 11
Kontrola prowadzona przez wojewodę
Art. 131
1. Wojewoda kontroluje:
1) wykonywanie przez organy rządowej administracji zespolonej w województwie zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich zawartych, ustaleń Rady Ministrów oraz wytycznych i poleceń Prezesa Rady Ministrów;
2) wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego i inne podmioty zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej.
2. Wojewoda w szczególnie uzasadnionych przypadkach może kontrolować sposób wykonywania przez organy niezespolonej administracji rządowej działające w województwie zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich zawartych.
3. Kontrola, o której mowa w ust. 1 i 2, ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie działalności organów poddanych kontroli, rzetelne jego udokumentowanie i dokonanie oceny wykonywanej działalności pod względem:
1) legalności, gospodarności, celowości i rzetelności - w odniesieniu do działalności organów administracji rządowej oraz innych podmiotów;
2) legalności, gospodarności i rzetelności - w odniesieniu do działalności organów samorządu terytorialnego.
Art. 132
Kontrolę zarządza wojewoda lub upoważniony przez niego do zarządzenia kontroli kierownik komórki organizacyjnej właściwej do spraw kontroli urzędu wojewódzkiego, zwani dalej "zarządzającymi kontrolę".
Art. 133
1. Kontrola może być prowadzona jako:
1) kompleksowa, która obejmuje całą działalność podmiotu kontrolowanego;
2) problemowa, która obejmuje wybrane zagadnienia z działalności podmiotu kontrolowanego;
3) sprawdzająca, która obejmuje sprawdzenie sposobu wykorzystania uwag i wykonania wniosków z wcześniejszych kontroli;
4) doraźna, która obejmuje zbadanie zagadnień wskazanych przez zarządzającego kontrolę;
5) koordynowana, która obejmuje te same zagadnienia w kilku podmiotach kontrolowanych.
2. Kontroli kompleksowej nie prowadzi się w podmiotach, o których mowa w art. 131 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.
3. Kontrola problemowa prowadzona w:
1) podmiotach, o których mowa w art. 131 ust. 1 pkt 2, może dotyczyć wyłącznie zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez te podmioty na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej;
2) podmiotach, o których mowa w art. 131 ust. 2, może dotyczyć wyłącznie sposobu wykonywania przez te podmioty zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich zawartych.
Art. 134
1. Wojewoda może również przeprowadzać kontrolę w trybie uproszczonym.
2. Tryb uproszczony może być stosowany w szczególności w razie potrzeby:
1) sporządzenia informacji dla wojewody;
2) zbadania spraw wynikających ze skarg, wniosków lub listów obywateli;
3) dokonania analizy dokumentów i innych materiałów otrzymanych z jednostek organizacyjnych podlegających kontroli.
Art.135
1. Wojewoda prowadzi kontrolę na podstawie rocznych planów kontroli.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do kontroli prowadzonej wobec organów niezespolonej administracji rządowej.
Art. 136
1. Roczny plan kontroli sporządza komórka organizacyjna właściwa do spraw kontroli urzędu wojewódzkiego, zwana dalej "komórką do spraw kontroli". Plan kontroli zatwierdza wojewoda.
2. Wojewoda, na wniosek kierownika komórki do spraw kontroli, może dokonać zmian w rocznym planie kontroli.
3. Roczny plan kontroli powinien określać w szczególności:
1) temat kontroli;
2) nazwę podmiotu kontrolowanego;
3) rodzaj kontroli, o której mowa w art. 133 ust. 1 pkt 1-3 i 5;
4) przewidywany termin kontroli.
Art. 137
1. Kontrolę podjętą na podstawie planu kontroli przeprowadza się zgodnie z programem kontroli zatwierdzonym przez kierownika komórki do spraw kontroli.
2. W celu przygotowania programu kontroli lub zdiagnozowania konieczności przeprowadzenia kontroli zarządzający kontrolę mogą zarządzić przeprowadzenie czynności sprawdzająco-wyjaśniających. Z czynności sprawdzająco-wyjaśniających sporządza się notatkę służbową.
3. W toku przygotowania kontroli mogą być wykorzystywane działania stosowane w audycie wewnętrznym, w rozumieniu pr


  PRZEJDŹ NA FORUM